Czym są kurzajki, jak powstają, jakie są ich rodzaje i metody leczenia?

Kurzajki (brodawki wirusowe), są to zmiany skórne wywołane przez wirus HPV – wirus brodawczaka ludzkiego. Zwykle występują na powierzchni dłoni oraz stóp. Brodawki wirusowe potrafią być dość uciążliwe, czasami wymagają długiego leczenia. Jednak większość osób, które nie mają problemu z układem odpornościowym, dobrze sobie radzi z ich zwalczaniem.

Kurzajki występują w postaci grudek, które mają zrogowaciałą powierzchnie. Są szorstkie i wyraźnie odgraniczone. Mogą występować pojedynczo lub w grupie. Ich kolor zwykle zbliżony jest do odcienia skóry. Mimo, że wirus HPV jest onkogenny, to jego odmiany, które występują na stopach i dłoniach, czyli HPV1 i HPV2, są łagodne.

Jak powstaje brodawka wirusowa? Zazwyczaj, żeby wirus brodawczaka ludzkiego mógł się przedostać do naszego organizmu, niezbędny jest uraz. Wtedy wirus ma idealne waruni, żeby przedostać się do keratynocytów warstwy podstawnej, gdzie po okresie utajenia wywołuje hiperproliferację komórki. Właśnie wtedy dochodzi do jego rozwoju i namnażania się. Jądra komórkowe, które znajdują się w górnych warstwach naskórka mogą zawierać znaczne ilości wirionów. W procesie rogowacenia i złuszczania się keratynocytów, dochodzi do uwalniania się wirionów, które są odpowiedzialne za zakażenia.

Przyczyny powstawania kurzajek

Szczególnie narażone na zakażenie wirusem HPV, są osoby które maja problemy z układem odpornościowym. Gdy jest on obniżony, jesteśmy mniej odporni na różnego rodzaju drobnoustroje chorobotwórcze. Zdecydowanie większe predyspozycje do zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego mają również dzieci i młodzież w okresie dojrzewania.

Do zakażenia brodawkami wirusowymi może dojść w wyniku kontaktu bezpośredniego z osobą zarażoną (kontakt ze zmienionym chorobowo naskórkiem), jak i przez korzystanie ze wspólnych przedmiotów. Praktycznie każde miejsce, które jest oblegane przez ludzi, jest zagrożeniem.

Infekcja rozwija się zazwyczaj w przeciągu kilku miesięcy. Stopy i dłonie są miejscem, gdzie dość często dochodzi do mikrourazów, a to jest idealna okazja dla wirusa. Może wtedy śmiało atakować. Okres jego wylęgania jest dość długi, zanim pojawią się zmiany na skórze, osoba zakażona nieświadomie może być źródłem infekcji dla osób, z którymi widuje się na co dzień.

Typy brodawek wirusowych stóp

kurzajka na stopie
Kurzajka na palcu stopy

Za wywołanie brodawek stóp jest odpowiedzialny wirus HPV1 oraz HPV2. W zależności od tego, który typ wirusa zaatakował, wyróżnia się dwie odmiany brodawek stóp:

  • typ myrmecia – są to dość głębokie zmiany skórne wywołane wirusem HPV1. Zwykle występują pojedynczo. Ich powierzchnia jest chropowata, przypomina główkę kalafiora. W dotyku są wyczuwalne, dość twarde. W niektórych przypadkach, może współistnieć stan zapalny oraz nasilający się ból. Ta odmiana wirusa pozostawia po sobie odporność i chroni przed infekcją w przyszłości;
  • typ mozaikowy – są to zmiany bardziej powierzchowne wywołane wirusem HPV 2. Nazywane są również brodawkami mozaikowymi, ponieważ swoim wyglądem przypominają mozaikę. Występują licznie, w grupach. W dotyku są wyczuwalne, jednak dość niewielkie. Zwykle w ich przypadku nie pojawia się stan zapalny. Ta odmiana wirusa nie pozostawia po sobie odporności, nawroty są spotykane.

Metody leczenia kurzajek stóp

Jeżeli podejrzewamy u siebie brodawki wirusowe, nie powinniśmy zwlekać. Najlepiej od razu jest się udać do gabinetu podologicznego Warszawa na konsultację. Podczas wizyty specjalista podolog przeprowadzi z nami wywiad, dokładnie obejrzy wątpliwe zmiany i postawi diagnozę. Zostanie nam również zaproponowana odpowiednia terapia, która zawsze dobierana jest indywidualnie.

wymrażanie kurzajek azotem
Wymrażanie Kurzajek Ciekłym Azotem

To co jest najważniejsze w przypadku terapii brodawek wirusowych, to samodyscyplina i współpracy klienta z podologiem. Metod usuwania kurzajek jest kilka, wyróżniamy metody zabiegowe oraz leczenie miejscowe. Do metod zabiegowych należą:

  • krioterapia miejscowa – jest to zabieg polegający na wymrożeniu zmiany skórnej, za pomocą ciekłego azotu (–176ºC) przez określony czas. Podczas zabiegu może być odczuwalne miejscowe zimno, szczypanie lub świąd. Po zabiegu zmiana skórna zamienia się w bąbel, który z czasem zasycha i zamienia się w strup. Zazwyczaj potrzeba około 2 tygodni, żeby strup odpadł. Ważne, żeby przez ten czas nosić opatrunek. Pod żadnym pozorem nie można przebijać pęcherza, ponieważ może dojść wtedy do rozsiania zmian. Poprzez kontakt zakażonego miejsca z parą ciekłego azotu niszczy zainfekowany wirusem HPV naskórek.
  • elektrokoagulacja – jest to zabieg, który polega na usuwaniu zmian skórnych za pomocą prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości. Po elektrokoagulacji w miejscu poddanemu zabiegowi, pojawią się strupki, które wygoją się w przeciągu kilku dni. Zabieg nie jest niestety całkowicie bezbolesna i w zależności od wrażliwości każdej osoby, może sprawiać większy lub mniejszy ból.

Z kolei leczenie miejscowe obejmuje dokładne oczyszczenie zmiany skórnej oraz zaaplikowanie bezpośrednio na brodawkę preparatu złuszczające na bazie kwasu salicylowego, mlekowego, mrówkowego lub monochlorooctowego. Kolejna metoda to lapisowanie brodawki wirusowej, czyli po jej oczyszczeniu nakładany jest azotan srebra. Słynie on za właściwości przyżegających, które niszczą kurzajkę.

Istnieją również metody naturalne, które sprawdzają się u małych dzieci i kobiet ciężarnych. W usuwaniu brodawek wirusowych sprawdza się propolis i jaskółcze ziele. Oba te preparaty mają właściwości wirusobójcze.

Niezależnie jaką metodę usuwania brodawek wirusowych wybierzemy, przed rozpoczęciem terapii, należy wykonać badanie poziomu witaminy D w organizmie. Jeżeli nasz układ odpornościowy jest osłabiony, aby terapia była skuteczna musimy uzupełnić poziom witaminy D. Dodatkowo warto suplementować colostrum i inne suplementy diety, które wzmacniają odporność.

Jak zapobiegać brodawkom wirusowym?

kurzajka na dłoni
Kurzajka na palcu dłoni

Brodawki wirusowe jak wiadomo powstają w wyniku zakażenia, dlatego bardzo ważna jest prawidłowa higiena. Gdy już posiadamy brodawkę na stopie lub dłoni, pod żadnym pozorem nie powinniśmy jej rozdrapywać. Równie ważne jest zachowanie wszelkich środków ostrożności, żeby osoby z którymi przebywamy na co dzień nie zostały przez nas zarażone. Powinniśmy mieć własną gąbkę do kąpieli, ręcznik oraz dywanik pod stopy.

W żadnym wypadku nie należy próbować samodzielnie pozbywać się brodawki za pomocą tarki do stóp lub pumeksu, ponieważ może to doprowadzić do rozsiania zmian. Wtedy będziemy mieć jeszcze większy kłopot. Unikać należy pożyczania od innych i pożyczania innym osobom swoich butów oraz skarpetek. Istotna jest również profilaktyka niedoborów immunologicznych, bez porządnie pracującego układu immunologicznego, nie pozbędziemy się brodawek wirusowych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *